atları neden vururlar bilir misin
hiçbir şey mümkün olmayabilir
baş ağrıtmayan bir şehir kurulabilir diyen herkes yalancıdır
ve hiçkimse gerçekçi olamaz hiçbir zaman
bu atlar ve uzak, sinsi bir şehre gitmek
sesim titriyor işte, alengirli konuşamıyorum
evin tüm seslerini kıstım. camın sesini, ısrarla gıcırdayan bir kulbu ve radyoyu
her şeyini kıstım evin ve bu
bu atları iyileştirmiyor. gülünç
hiçbir şey mümkün olmuyor
reelde bu bir son
baş ağrıtmayan bir son var diyenler var
ve ben onlar gibi yaşamadım bunu, bu gerçek.
şimdi bir şairin her şeyi anlayıp yazdığı o kitabı usulca bıraktığım yerde
bir kadını doğrulttuğum kaldırım parıldıyor
şimdi ben tırnaklarımla yazdım bu şeyi
burada zincirden söz etmek istiyorum, zincirlerden ama yersiz
yerlerde küçük tütün yaprakları, poşetler. bu gerçek
ben yürürken dişlerimi de yanıma aldım ve bu
hiçbir zamanı eğip bükmüyor. bu biraz şey.
hep içinden zaman geçen o filmlerin afişleri
sevdiğim sokakların duvarlarına asılmış
doğru bir vakit yok iyi bir film için
bir salonda, kimsesiz bir salonda
geniş, soğuk bir vakit var yalnızca
içinden zaman geçen bir film için
hiçbir şey ölmek değil, bu biraz kunt.
çok oldum, üstüme geldim ve yanlarım ağrıyor
burada bir atı boğdular, bıraksalar ölecekti.
hiçbir zaman. hiçbir vakit. hiçbir.