Çiçeklerden düştüm uzun çiçeklerden
çocuklar babalarına benzer
babam ölümüme benziyor benim, neden?
Bir papatya falı canlı yayında
seviyor sevmiyor, ölüm çıkıyor
her taçyaprakta, yaşanmıyor delirmeden.
Gören kör olur böyle bir yağmuru
biz altındayız, silinen boya izlerini
yutan bir delik var, kanar çocuk resimlerinden.
Fırtınadan ürküp kapanan o pencereler
nasıl kapanır fırtına bir gün evden doğarsa
kalp olmamıştır daha sınavını vermeden.
Yalnız çiçek koklamak için eğilir babam
hem, hiçbir at böyle güzel koşmamıştır
çatlayana dek sevginin yollarını, değişmeden.
Zulüm el öpmeye gidiyor giymiş bayramlığını
gözü şekerde, sabahta, çocukta ve annede
uzun kalıyor çıkmıyor çocuksuz evlerden.
Share