Yaratıklar onlar bize. içkin yaratıklar
Geceyi silersen buruşturulmuş gözlerinle
Bulamazlar bizi istemezsen (istersin)

Başkasının teninden kanamak için bunlar biliyorum
Ben de tadıyorum
Sevmek mümkündü ya ölü böcek seslerini
Utanmadık sevdik

Aynanı neşterlediğinde çıkan yüreksiz canavar
Ve süpürülmüş insan öcü
Ve metalik duygular
Ve varsayımsal katiller
Ve etekleri razı olmanın
Yaratıklar onlar bize. içkin yaratıklar
Aynı sonuca ulaştın da kırdın abaküsleri
Almayız sonuçları istersen yanımıza (istemezsin)

Tereddütünden sıyrılan çiçeklerin doğsun istedin
Kim arzulamaz kendi çapraşık güzelliğini
Güneye uzatıp güzel başını o içi
Optimist savaşlar
Ve uykulu buz devleri
Ve üç yaş düşleri
Ve susuz tarlalar
Ve döngüsel filmler
Ve kahve kokulu temaslar dolu başını
Yaratıklar onlar bize. içkin yaratıklar
Neresinden tutarsan elinde
Tüm hakikati her gün baştan yalanlarız istersen (istemezsin)

– dilara elitaş

Next

[şiir] apaisnad, bilal söylemez

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum gönder