muhammet olgun
Yıllardır biriktirdiğim adı kimse anmayacak
ve ben okyanuslar üzerinde
piyasanın icazetiyle doğuran kadınları
saklamış değilim
Islaklığını duyduğum her şey
dostlarımın kaburgalarından sıyrılan
ve beni geceler boyunca
dar odalarda bağırtan
Odur işte!
Anneme intihar
inancıma kehanet sövgüye yaşamak
telkin eden
Gecenin dallarda bıraktığı
doğurganlığı
kaldırımlara geçiriyorum
bir çırpıntı oluyor yapraklar
insanlığın kokusuyla
Oysa yatağımın bir gök
ve her uykumun sırlara kapı
olduğunu zikreden ben
kurşunlanıyorum
Kurşunlanıyorum fakat
kalkmıyor içerimden
keskin öğürtü:
İyilik için! Halkın pişkinliğine
Berrak bir tebessüm için! Suyun seyrine
Bundan ki yaşamak
bir kamburluktur üzerimde
sözlerimin ağzımda bıraktığı ağrı
saçlarımı deviren rüzgar
dikeltemez
omuzlarımı