gül, eğlen ve akşamlar sorun yaratsın
bir sabah bulunur elbet yaşamayı bildiğin
kültür geliştir, ayaklar yürüt
yüzlere yakından bakmayı kin binicileriyle
oralarda, bütün o bütleri hangi kıtalarda
aslında büyüttüğün yarısı intikamlarla
sen amansız kamaşan esmer kibar yarık
sakın buraya dönme çocuklarla alay edildi
yazışmalardan bir kayma sonucu rüyamıza girip
hayvanların altında ileri geri ağlatılabilmiştin
devlet daireleri önünde üşüyelim mi?
hem savaşımız da bitsin.

farkında bırak, gözler büyüt neyi kaybettiğinin
çizmeler giy, fransalar kısalt da duvarlarda
kötülük etmeyi içinden ta kılcal damarlarınla
sen hayırlı bir şiddete çığır açan
şehre yeni birinin taşınması diyebileceğimiz
oralardan başlarsak sonunda bir yol olasılığına.
kafesler kapat, kediler elle eteğini sıyırarak
tehditler savur, güneylere in tişörtler çıkart
belli etme sakın ıslakların ayrılsın
tantanalar çıkar, uygun biçimler sür
karşında oturup susacak humanlar da yarat
dünyanın o son sorusunu sormaya?

– ali erbil

Next

[şiir] kubbede barbie, medine sarıtaş

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum gönder