ketıla ve tost makinesine inanmıyor 
adı kadir lakabı kaddafi
yürüdüğünde kızları oturduğunda amcaları kesiyor
çektikçe otuz bir içtikçe şarap öptükçe bir kadın kendine geliyor 

selatin cami olarak kayıtlara geçmek istiyor zaman zaman 
kimi zaman senetsiz bilezikleri real madrid’e basmak 
yakmak bütün ormanları büyük bir velveleyle 

bağırıyor
ne gülüyorsun kardeşim hiç mi tamir görmedin huzur sokağında
bağırıyor 
topluyor polisleri başına
bağırıyor 
topluyor bütün kedileri tek tek başına
ne gülüyorsun kardeşim hiç mi tamir evet tamir 
bana bir şey sormayın 

bana bir şey sormayın ben hiçbir şey bilmiyorum
arzuhalciye mektup yazdıran üçüncü feraceli kadın benim 
sevgili osman hamdi seninle mihrabı konuşmak isterim 
seninle hiç bilmediğim o yeri yurdu 

– medine sarıtaş

Next

[şiir] büyülü kadran | oğulcan kütük

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum gönder